Gözüm uzun vakittir bu oyunun üstündeydi sevgili Oyungezerler. Hatta o kadar uzun mühlet ki hangi konferansta istek listeme eklediğimi bile hatırlamıyorum. Fakat duyurulduğu andan itibaren beklediğim bu oyunu inceleme vakti gelince grubu topladım ve dedim ki, hepiniz benimle Party Animals oynuyorsunuz, bahis kapanmıştır! Bayağı senelerce beklediğimize değmiş mi? Sanırım değmiş ya!
Party Animals teknik açıdan anlatması nispeten kolay bir oyun. Farklı oyun modlarında hayvan üzere birbirinizi pataklıyor, harita dışına atmaya çalışıyorsunuz. Bu elbette tanıdığınız beşerlerle oynayınca daha eğlenceli. Ragdoll dediğimiz fizikler çok faal; çok jöle üzere, elimiz kolumuz keşkül üzere. Doğal olarak ortaya inanılmaz saçma görüntüler çıkıyor fakat öbür yandan karakterler denetim edilemez de değiller. Çıldırtıp daraltmıyorlar insanı bu blelelele sesinin materyalize olmuş halleriyle.
Ya biliyorum, abi ben nasıl bir incelemeye düştüm diye soruyorsunuz kendinize lakin Party Animals’ı gördünüz mü? Yani yakından bir bakın allah aşkına, nasıl anlatabilirim diğer?!
Manda yuva yapmış söğüt dalına
Party Animals’ta karakterlerimizin yapabildiği şeyler nispeten kolay. Yumruk, tekme, zıpladım hop, uçan tekme, uçan… yumruk?? Lakin bu noktada oyunun kısım dizaynlarını ve “silahlarını” tebrik etmek gerek. Zira oyunu tekrar ve yine oynanabilir kılan öğeler bunlar. Örneğin iki kişilik kadrolara bölünüp bir şelale üzerinde sallanan bir köprünün olduğu bir kısma girdik, o köprünün üzerinde kalmak dünyanın en güç işi falan olabilir. Hele ben sanırım HİÇ duramadım, yani bir insan mütemadiyen yanlış vakitte yanlış yerde mi olur?! Lakin sonra kara delikli bir kısma girdik. Üff, çekişmeyi göreceksiniz! Haritanın ortasındaki kara delik aktive olduğunda bir yere tutunmak gerekiyor. Birbirine tutunup kendini feda ederek karşı kadrosu alaşağı etmeye çalışanlar mı dersiniz, tam aktive olurken birilerine bayıltıcı bir darbe indirmeye çalışıp tutturamayınca kendi telef olanlar mı dersiniz…
Ve çekişme harita dışına fikir de bitmiyor elbette. Karakteriniz oyun dışında kalsa bile oyuna müdahale edebiliyorsunuz. Nasıl mı? Elbette kalanların başına kafasına meyyit balık atarak! Ya da muz kabuğuyla ayaklarını kaydırarak!!!! Olağan gereğince bekler ve altınlarınızı biriktirirseniz hobarey diye ortaya bir bomba da sallayabilirsiniz. Bilhassa buzların yavaşça yayılarak herkesi dondurduğu, en son kamp ateşine yakın kalanın kazandığı haritada milleti sağa sola fırlatma özelliğiyle revaçta olan bir objeydi bomba.
Yavrusunu sinek kapmış gördün mü?!
Tabii oynanışı bu kadar keyifli olan bir oyun olmasına karşın ₺ fiyatı biraz üzüyor Party Animals’ın. Dolar bazında fiyatı çok daha uygun kalıyor. Hayır öbür yandan AAA oyun fiyatlarını düşününce bu oyun da bu kadar olabilir anca diyor insan.
Bu fiyat sıkıntısından bahsediyorum zira oyunun içinde birçok kostüm var, hepsi de çok hoşlar. Lakin bu kostümler de paralı. Evet teknik olarak kostümler yalnızca imaj için var. Ancak bu boyutta bir paralı kostüm çeşitliliği sunan oyunlar ekseriyetle parasız oluyor da bu kadar kostüm satıyor. Halihazırda para verdiğiniz bir oyunda kostüm “düşürebilmeyi” bekliyor insan. Bu da bu türlü kenarda dursun, haberiniz olsun.
Sonuç itibariyle birkaç arkadaş birlikte girilebildiği vakit tadından yenmiyor Party Animals. Harbiden bir parti oyunu, partinin zevki de tanıdıklarla çıkar. Lakin sevdiğiniz bir haritada bir iki el atmak da keyifli rastgele girince bile. Muhakkak oyun koluyla daha rahat oynanıyor, klavye ve fareyle bir tık zorlayıcı. Oynanış açısından beklediğime değdiğini düşünüyorum bu hayvansı oyunun. Müsaadenizle gidip ördek olup yüzemeyeceğim.
