Neredeyse 35 yılı aşkın müddettir sayısız point and click macera oyunu oynamış biri olarak bu incelemeyi epeyce kısa kesmeyi planlıyorum, zira bu mevzuda sözüme güveneceğinizden eminim. Lost in Play benim bugüne kadar oynadığım en hoş, en eğlenceli, en sıcak, en absürt macera oyunlarından biri ve ben bu oyunu tipi seven ya da sevmeyen herkese tüm kalbimle önerebilirim.
Oyunun ismi boşuna Oyunda Kaybolmak değil. Toto ve Gal biri erkek, biri kız iki kardeş. Birlikte tam da bir çocuktan bekleyeceğiniz üslupta hayal gücünün şekillendirdiği bir oyun oynuyorlar. Gal başına geçirdiği kutudan bozma maskeyle ayı oluyor, Toto’yu kovalıyor; lakin işte o sırada ne olduysa bu ikili kendilerini o hayal gücü dünyasının içinde buluyorlar. Her iki yanında kurbağa heykeli bulunan bir portalden geçip gerçek dünyaya dönmek için çok fazla vakitleri yok, portal ise yalnızca 5.073.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000 km uzakta!
Burası sahiden de tam da bir çocuğun zihninden bekleyebileceğiniz bir dünya. Dev kediler, yeşil goblinler, kılıca dönüşen ağaç kolları, yediklerini yumurtlayan bir tavuk, parmak kuklalarını seven bir ahtapot, dama oynamayı seven canavarlar, IKEA kılavuzuyla yapılan uçan karton ejderhalar, Rapunzel masalı ancak bu sefer kulede kapalı olan kişi erkek ve sakallarını uzatıyor vs vs. Lost in Play’in dünyası o kadar büyülü ki her sahnede eğlenecek, hoşunuza gidecek rengarenk yeni ayrıntılar yakalıyor, sadece animasyonları görmek için tıklanabilir her şeye tıklıyorsunuz.
Bu dünya büyülü derken latife yapmıyorum. Oyunu oynadığım mühlet boyunca yüzden fazla ekran manzarası aldım, daima olarak “bu imgeyi ölümsüzleştirmeliyim, keşke şu sahneyi gif yapsam da herkesle paylaşsam” diye düşünüp durdum. Hani bir sinema izlersiniz, bayılırsınız, herkes izlesin istersiniz ya. Lost in Play benim için onun oyun versiyonu, bir sürü ekran imgesi göstermek, animasyonlardan örnekler paylaşmak, herkesin bu oyunu merak etmesini sağlamak istiyorum. Hatta durun ya, tam olarak bunu yapacağım ben. Kısa bir yazı, bir dünya görsel! Onlar kendi kendilerini satacak aslında.
Oyunun bulmacaları bir şahane, son derece yaratıcı. Kimi vakit benim favori serilerimden biri olan Goblins düzeyinde absürtlüklerle dolu ve bir o kadar da komik. Klasik envanter bulmacalarına ek olarak bir de küçük oyun formunda zeka bulmacaları var ki onlara da farklı bayıldım aslında. Büsbütün diyalogsuz olan bu oyunda (daha doğrusu çocuklar ve herkes kendi anlaşılmaz lisanlarında konuşuyorlar) tüm bu oyun kuralları Machinarium üzere örneklerden de hatırlayacağınız üzere animasyonlarla açıklanıyor. Birtakım zeka bulmacalarının zorluk düzeyi azıcık üst düzey lakin kolay olsalardı aslında bu oyunu oynamak ve bulmacaları çözmek bu kadar tatmin edici olmazdı.
Lost in Play 15 farklı kısma ayrılmış ve her kısım güya bir çizgi dizinin farklı bir kısmı üzere, kendisini asla tekrar etmiyor. Aslında ana ekrandan geçtiğiniz kısımlara tekrar dönmeniz mümkün, bu da muvaffakiyetim avcıları için güzel bir kolaylık sağlamış.
Happy Juice Games, Lost in Play ile bence eşsiz bir iş başarmış. Ha şöyle olsa daha hoş olurdu dediğim bir iki yanı var, onları esasen eksilere müellifim. Ancak hiçbir kuvvet beni bu oyunu önermekten alıkoyamaz. Tek üzüldüğüm nokta oyunun 32 TL olan fiyatının her ne hikmetse 180 TL’ye fırlamış olması. Olağanda bu cins fiyat artışları bizim üzere ucuz oyun alan öbür ülkeleri de (Arjantin, Rusya vs) etkilerdi, lakin değişiklik yalnızca bizde olmuş üzere duruyor. Umarım bir yanılgıdır ve eski fiyatına döner. Zira bu fiyatta kalırsa bu oyunu deneyebilecek kişi sayısı çok azalacak, benim de bütün övme uğraşlarım boşa gidecek. Siz tekrar de her ihtimale karşı kesinlikle istek listenize ekleyin de birinci hoş indirimde alır, unutamayacağınız bir macera oyunu oynarsınız.
