Çok. Çok güç olabilir. Bulmacayı yapana güvenmiyorsanız “Bu beni kandırıyor ya, yok işte bunun çözümü!” diyerek ALT+F4 çekebilirsiniz, o derece. Ancak çekmeyin. Azıcık sakin olun, oyunu bir kenara bırakıp iki nefes alın, kısa bir yürüyüş yapın. Dönünce takıldığınız bulmacayı açın ve sakin baş ile bir daha düşünün. Ne oldu? Çözemediniz di mi! Yok abi bunun çözümü! Olamaz yani, o kutu oraya gitmiyor bir kere!!!
Ahem… Tamam sakinim. Dilerseniz olaya baştan başlayayım. İsminden de anlayabileceğiniz üzere burada yeni bir oyundan bahsetmiyoruz. Q.U.B.E. on yıl evvel çıkmış birinci şahıs kamerası ile oynanan bir bulmaca oyunu. Estetikleri ve çeşidi nedeniyle çıktığı periyot Portal ile karşılaştırılsa da altında ezilmedi. Mekanikleri ve bulmacaları gereğince farklıydı.
Basit ancak kolay değil
Her başarılı bulmaca oyunu üzere Q.U.B.E.’ün de mekanikleri hayli kolaydı. Sabit duran renk renk küpleri manipüle ederek yolumuzu bulmaya çalışıyorduk. Mesela kırmızı küpler yükselip alçalabiliyor, sarılar merdiven oluşturacak halde uzayıp kısalabiliyor, maviler zıplatıyor ve yeşiller sabit olmayan bir küp üretebiliyorlar. İlerledikçe farklı renklerde küplerle karşılaşıyorduk, en sonunda da küpleri uygun noktalara kendimiz yerleştirebiliyorduk.
Kulağa kolay gelse de başarılı kısım ve bulmaca tasarımı sayesinde hayli zorlayıcı kısımları vardı. Portal’a kıyasla tek eksiği kıssa idi. Oyunda ne bir yazı ne de bir diyalog vardı. Ortamlar da tıpkı boyuttaki küplerden oluştuğu için çevresel kıssa anlatımından pek kelam edemiyorduk. Oyunun sonundaki sinematik ile maksadımızı kestirim edebiliyorduk ancak ortada net bir şey yoktu. Geliştirici takım bu eksiği iki yıl sonra çıkardığı Director’s Cut ile çözdü.
Director’s Cut ile öykünün yanı sıra birkaç yeni kısım ve yeni bir müzik ekledi. Eklenen öykü Portal düzeyinde değildi doğal. Ancak bir bulmaca oyunu için çok kafiydi ve az da olsa olaya bir entrika katıyordu.
Peki neden incelemenin yarısını oyunun tarihçesini anlatarak geçirdim? Zira 10th Anniversary için geliştiriciler üstte bahsettiğim iki versiyonu almış, üzerine yeni bir kısım eklemiş. Sonra da parlak, ışın takibini destekleyen, cafcaflı bir pakete koyup önümüze sunmuş.
Diyebilirsiniz ki “Oyunun %90’ı beyaz küplerden ibaret, ışın takibi olsa ne fark edecek?”. Haklısınız, birinci ben de o denli dedim. Lakin o parlaması, o yansıması… Anlayamazsınız! Hani Control, Metro: Exodus falan oynarken o kadar da etkilenmemiştim bu ışın takibi olayından. Fakat burada çok az detay olduğundan olsa gerek, fazladan yansımalar gerçekten çok etkileyici oluyor.
Görsel olarak değişen tek şey ışın takibi değil üstelik. Toxic Games modelleri eksiksiz elden geçirmiş. Artık etrafımız plastik küplerden değil, daha çok ıslak betona benzeyen küplerden oluşuyor. Bu hali ile oyun çok daha canlı ve gerçekçi olmuş.
Aynı küpün parlağı yani?
Eğer Q.U.B.E. Director’s Cut’ı daha evvel oynamış ve bitirmişseniz buraya kadar anlattıklarım sizi heyecanlandırmamış olabilir. Sonuçta bir bulmaca oyununda kıymetli olan görsel değil. Yalnızca ışın takip sistemi eklendi diye gidip yeni versiyonunu almazsınız. Ancak merak etmeyin, geliştiriciler sizi de düşünmüş! Oyuna yeni eklenen Sector 8 diye bir kısım var.
Bir kısım diyerek geçmeyin. Bir sürü çok güç bulmacası olan, neredeyse metroidvania üzere ilerleyen kocaman bir kısım bu. Oyunun kalanı sizi burası için hazırlayan bir eğitim bölmü dersem çok fazla abartmış olmam muhtemelen. Yazının başındaki isyanım da burası ile ilgiliydi esasen. Ana oyunu yaklaşık üç saatte bitirmeme rağmen Sector 8’te şu ana kadar 6 saat harcamışım. Şimdi çözemediğim bir iki bulmacası daha var üstelik. Yazı bitsin gidip çözeceğim kalanları. Valla bak! Kesin çözeceğim bu defa! Oradan sessizce yargılamak kolay alışılmış, kolaysa gel sen çöz!!!
Oyy… Tamam geçti… Neyse, demem o ki Q.U.B.E.’ü daha evvelden oynamış olun yahut olmayın, şayet birinci şahıs bulmaca oyunlarından hoşlanıyoranız bu versiyonuna muhakkak bir talih vermelisiniz. Hele hele bulmacanın zorunu severim diyenlerdenseniz burada sizi dokuz – on saat çıldırtacak eğlendirecek içerik var, kaçırmayın!
