Çizgi roman adaptasyonları sinema, dizi ya da oyun fark etmeksizin ince bir çizgide yürümek üzere. Zira çizgi roman başlı başına hepsinden ayrılan bir medyum. Ortada hem bir yazılı öykü anlatımı var hem de görsel bir içerik. Yalnızca yazıyı temel alıp bir roman adaptasyonu yapmak bütün tanıdığımız karakterlerin farklı hale gelmesine neden olabilir ki bunu çok sık görüyoruz. Ya da görünüşü çizgi roman gibisi yapıp metni kel alaka bir biçimde yazınca öbür türlü vehametlerle karşı karşıya kalabiliyoruz. Bu yüzden istikrar siyaseti nasıl Soğuk Savaş devrinde insanlığı 3. Cihan Harbi’ne karşı koruduysa çizgi romanları da makus adaptasyonlardan koruyacak yegane şeydir.
En başta şunu söyleyeyim ben Midnight Suns’ı oyun olarak değil de bir çizgi roman adaptasyonu olarak çok sevdim, hatta yer yer bayıldım. Bunun en büyük sebebi ise müellif grubunun tam manasıyla çizgi romanları yalayıp, yutmuş olmaları ve şahane “fan service” işlerle beni kalbimden vurmaları. Marvel çizgi romanlarını bilhassa X-Men’i çok çok uzunca bir müddet yakından takip eden birisi olarak bu referanslar, diyaloglar beni oyunun içine o denli bir çekti ki yaşadığım büyük eziyetlere karşın oyundan hiçbir biçimde kopamayıp çok uzun saatleri başında harcadım.
Midnight Suns’ın PC sürümünü oynayacaksanız kesinlikle lakin kesinlikle Gearbox Launcher’ı devre dışı bıraktığınızdan emin olun. Ben oyunu oynarken daima tuhaf tuhaf kasmalar, takılmalar ve en nihayetinde büyük kasıntılar sonucunda senkron kaymaları üzere eziyetler peşimi asla bırakmadı. Sonrasında bu problemlerin büyük çoğunluğunun Launcher kaynaklı olduğu ortaya çıktı, siz de birinci iş olarak bu launcher’dan kurtulun. Bu uyarıyı şimdiden yaptım ki yazıya başlayıp oyunun bana yaşattığı hoşluklara kolunca tekrar soğuma yaşamayım. Kutsal su stoklarınızı tazeleyin zira şeytan avına çıkıyoruz!
Evvel Vakit İçinde Magik’in Pocket Dimension’ı İçinde Bir Garip Midnight Suns Yaşarmış
Midnight Suns oyunundan çok yıllar önce Marvel, çizgi romanlarda tıpkı isimle emsal bir mevzuyu ele almış ancak orada Iron Man, Wolverine üzere isimler yerine Doctor Voodoo biçimi karakterler yer alıyordu. Bu defa biraz beyaz perdenin de tesiriyle hayli tanınan bir takıma sahibiz. Doctor Strange ve Iron Man’in bir tuhaflık sezmesiyle birlikte başlayan öykümüz bizleri hayli eğlenceli bir seyahate gerçek sürüklüyor. Sanctum Sanctorum’un varlığını dahi tehdit eden Hydra’nın son keşfi Lilith’in dünyaya cehennemi taşıma dileği tüm öykümüzün başlangıç noktası. Bu usul efsunlu işlere hayli aşina olan Doctor Strange’in de soluğu çabucak Sara’nın yanında almasıyla birlikte Pocket Dimension’ımız Abbey ile tanışıyoruz.
Gözümün ışığı Illyana Rasputin yani Magik’in portallarıyla girip çıktığımız bu küçük cihanda ne tesadüftür ki tam da dünyayı bu türlü bir tehdite karşı korumakla mükellif Midnight Suns grubu yer alıyor. Magik, Blade, Nico Minoru ve Ghost Rider (Robbie Reyes) birinci etapta elimizdeki özgün Midnight Suns üyeleri. Dünyanın sonunu getirmesi beklenen bu kehanete karşı en büyük koz ise bizim karakterimiz olan Hunter. Kozmetik büsbütün özelleştirilebilir bir karakter olan Hunter’ın ortaya çıkmasıyla birlikte ise kıssa şekillenmeye başlıyor. Lakin asıl öykünün yanı sıra arkaplanda olup bitenler çok daha ilgi alımlı. Bazen yalnızca yeni olaylar ve diyalog seçenekleri çıksın diye ana öyküye devam ettiğim oldu. Cep Cihanı diyip geçmeyin zira burada da keşfedebileceğiniz çok fazla ayrıntı, gizem ve olay örgüsü var.
Kültürlü Üstün Kahramanların Buluşma Noktası: Midnight Suns Kitap Kulübü!
Dünya üzerine cehennem yıkılmaya başlasa bile bir avuç harika kahraman (ve bir avuç anti-kahraman!) toplandığı vakit toplumsallaşmayı hiç ihmal etmezler. Buna çizgi romanlarda bilhassa X-Men ve Avengers binalarındaki ortamlardan aşinayız. İşte Midnight Suns’ın bu cep kainatı Abbey’de de üstün kahramanlar bir ortaya gelince kendi ortalarında bölünmeye başlıyorlar. Esasen iki ana kümemiz var. Avengers ve Midnight Suns. Lakin her iki kümenin üyelerinin de ortak ilgi alanları var. Örneğin Captain America, Blade ve Captain Marvel ile birlikte Abbey içerisinde bir kitap kulübü oluşturabiliyorsunuz. Sonrasında çeşitli kitapları tartışıp aranızdaki dinamiği güçlendirebiliyorsunuz. Ya da Peter Parker, Robbie Reyes ve Tony Stark ile birlikte garaja gidip teknolojinin tabanına vurup Shop Club’da takılmak mümkün. Bu türlü birkaç tane daha küçük kulüp ana karakterimiz Hunter’ın da katkılarıyla birlikte şekilleniyor.
Bu toplumsallaşma olayı oyuna olan bağlılığı inanılmaz arttırmış durumda. Zira oyunun temel mantığı gün/gece döngüsü halinde ilerliyor. Gündüz vazifeye çıkmadan evvel birkaç şahısla konuşup varsa ricalarını yerine getiriyorsunuz. Bir de idman ve araştırma kısımlarını yapıp yeni kartlar açıyorsunuz. Sonra misyon dönüşü uyumadan evvel bu kulüp aktivitelerinde vakit geçirip Hunter’ın da toplumsallaşma muhtaçlığını gidermiş oluyorsunuz. Yapılacak tek aktivite bunlar da değil. Kitapların okunması gerektiği, motorların soğuması gerektiği anlarda Hunter takımdan bir bireyle kaliteli vakit geçirmeyi tercih edebiliyor. Kaliteli vakit geçirmekten kastım da ya oturup görüntü oyunu oynamak ya da havuza girmek… Sonrasında Abbey’in içerisinde yer alan ikram dükkanından aldığınız armağanları gerçek şahsa verip arkadaşlık puanını yükseltiyorsunuz. Arkadaşlık puanı çok kıymetli zira her karakterin özel bir Midnight Suns kostümü ve harika yeteneği var. Bu yetenekler yalnızca azamî arkadaş puanını elde ettikten sonra Forge’da yapılan özel vazifeler ile açılıyor. Mesela ben çabucak birinci etapta Magik’ciğim ile samimi olup onun dokunulmazlık yeteneğini açtım. Sonrasında Wolverine ağabey de takıma eklenince hayalimdeki ekip tamamlanmış oldu.
Kartların Kalbi
Fasülyenin yararlarına gelecek olursak, oyunun bence tepe yaptığı nokta dövüş sistemi olmuş. Sıra tabanlı bir muhteşem kahraman oyununa kart sistemini eklemek birinci etapta insanları biraz korkutmuştu. Lakin oyuna biraz alışmaya başlayınca mütemadiyen vazifeye çıkıp kartların kalbini zorlamak istiyorsunuz. Hele ki deste yapmayı, kombo oluşturmayı seviyorsanız Midnight Suns size o denli hoş imkanlar sunuyor ki çeşitli kombinasyonları denerken vakit nasıl geçti anlamıyorsunuz bile. Birden fazla misyonda yanınızda Hunter olacağı için en çok Hunter kartı açılıyor. Onun dışında yanınıza alacağınız arkadaşları çok yeterli seçin zira misyonlar sonunda gelen gama kutularından yalnızca vazifeye katılan kahramanların kartları çıkıyor. Bu kartlar duplicate olursa diye üzülmeyin. Eğitim alanından bu duplicate 2 kartı birleştirip çok daha güçlü bir hale getirebiliyorsunuz. Ya da fazla/gereksiz kartları geri dönüşüm kutusuna atıp çeşitli craft materyalleri elde edebiliyorsunuz.
Oyunun dövüş sistemi birinci etapta biraz kompleks gelebilir. Fakat 2 kolay mekanik var. Birincisi olağan hücumlar ya da aksiyonlar. Bunlar size cengaverlik puanı olarak geri dönüş yapıyorlar. Cengaverlik puanları ise çok daha güçlü hücumları kullanmak için gerekiyor. Mesela Wolverine’in sıra dayağına çektiği Eviscerate yeteneği 2 cengaverlik puanı istiyor fakat geri dönüşünde etraftaki az canlı tüm düşmanları bir cinste temizleme bahtı sunuyor. Keza Magik’in Gather’ı da çabucak hemen birebir işi görüyor ve bilhassa etraf denetimi manasında büyük avantaj sağlıyor. Hunter, Captain Marvel üzere karakterler ise tek bir amaca harika hasarlar vurabilen atakları cengaverce gerçekleştiriyor. Burada kilit nokta şu her karakterin destesine azamî 2 ya da 3 tane kahramanlık kartı koymakta yarar var. Zira yalnızca bu kahraman puanları yalnızca kartlar için değil etrafta bulunan eşyaları da düşmanların başında kırmak için gerekli oluyor. Yani yerden bir kaldırım taşını Venom’un bıngıldağına vurmak için de en az 1 cengaverlik puanı lazım. Dediğim üzere bu kart/çevre hesaplamasını oyunu kısa bir mühlet sonra oynadıktan sonra başınızda oturtuyorsunuz ve bir cinsten alınabilecek azamî randımanı almaya başlıyorsunuz, sonra da oyun sizi uygunca içine çekmeye başlıyor.
Cehennemden Çıkan Çılgın Hydra
Hydra’nın uzunluğunu çok aşan işlere karışması oldukça aşina olduğumuz bir durum. Daha Red Skull vakitlerinden beri anlamadıkları, bilmedikleri ne varsa kurcalamaya çok meraklı olan bu dangalak yapı bu sefer de dünyaya cehennemi getirecek kapıyı aralıyor. Hydra ortaya çıkardığı kaosun hizmetkarı olmaya başlarken birinci etapta biz de Hydra ile dövüşüyoruz. Oyundaki en can sıkıcı noktalardan biri de işte bu düşman çeşitliliği. Hydra’nın birlikleri genelde 3-4 tip farklı yapıdan oluşuyor. Bunların en afillisi görünmez olan keskin nişancıyken en başa belası da kalkanlı olan iri yarı elemanlar. Natürel hepsinin hakkından gelecek sonsuz komboyu cephanemizde barındırdığımız için Hydra’nın tüm başlarını tek seferde kesmek bir noktadan sonra oldukça kolay hale geliyor.
Olaylar süratle gelişmeye başladıkça ve Lilith’in gazabı dünyaya vurdukça yeni düşmanlar ortaya çıkıyor. Cehennemde ne kadar it kopuk varsa meydanlara akmaya başlıyor. Şeytan düşmanlar kısmında biraz daha çeşitlilik var. Örneğin ritüel yapan 3 cadıyı engelleyip düşman gelmesini bozabileceğimiz bir savaş tipi mevcut. Ya da etrafa totem çıkartan Cadı Anne’nin totemlerini parçalayarak etliye sütlüye dokunmadan geçebileceğimiz savaşlar da oyunun 2. yarısından sonra karşımıza çıkıyor. Lakin bu bahiste da önemli bir çeşitlilik olduğundan bahsedemeyeceğim. Bir müddet sonra tıpkı Hydra düşmanları üzere hepsi tıpkı kapıya çıkıyor ve çok rahat bir biçimde yola devam edebiliyorsunuz. Yalnızca oyunun ana vazifelerindeki epik boss dövüşlerini bundan farklı tutmam gerekiyor. Hele bir Venom dövüşü var ki eminim çizgi romanlarla haşır neşir olmuş herkes bu tam damara basılmış fan service hasebiyle benim üzere ekstra memnun olacaktır.
Güldük, Eğlendik Haydi Artık Devam Oyunu Duyurulsun
Oyunu oynarken tahminen 2K Launcher tahminen oyunun ta kendisinden ötürü bilemiyorum lakin büyük eziyet çektim. Tüm bu aksiliklere karşın Midnight Suns beni her anında kendine çekmeyi mükemmel bir formda başardı. Daha oyun çıkmadan evvel “Eğer Wolverine ile oturup iki tek atabiliyorsak oyun zati olmuştur.” diyordum. Evet, Logan ile oturup iki tek atabildim ve evet oyun olmuş. Abbey koridorlarında cirit atmak, cep cihanın bilhassa mistik manadaki tonla gizemini keşfetmek vakit zaman dövüş kısımlarından bile daha fazla keyif veriyordu. Aslında her diyaloglda kesenin ağzı çokça açılmış çizgi roman referanslarını duydukça oyuna olan sevgim de yükseliyordu. Neyse güldük, eğlendik bazen hudut krizi geçirdik lakin Midnight Suns’ın sonuna geldik. Artık Firaxis’ten acilen bir devam oyunu bekliyorum hem de bu çekirdeği hiç bozmadan üzerine katarak!
Bu konsept içerisinde bir Marvel oyunu çok fazla kıssa anlatabilir. Yalnızca Midnight Suns üzere mistik istikametli bir öykü olması da gerekmez. Oynarken çok sefer “Ah şu bir X-Men oyunu olsaydı da Mr. Sinister’ın abidik gubidik güçlerine karşı Jubilee ile havayi fişekler patlatsaydım!” diye iç geçirdim. Ayrıyeten X-Men: Destiny faciasından sonra karakter yaratmalı bir Marvel oyununun da yeterli olabileceğini görmüş olduk. Midnight Suns, Marvel’ı sevenler için sahiden çok keyifli ve uzun saatler vaat ediyor. Hele ek paketler yalnızca Storm ve Deadpool üzere yeni karakterlerle kısıtlı kalmayıp misyon ve düşman çeşitliliğini de arttırmayı başarırsa çok daha eğlenceli bir yapıya sahip olabiliriz. Ha yok benim Marvel ile işim olmaz ancak XCOM şekli dövüş sistemine hastayım diyorsanız bu sefer de yeni kart mekanikleriyle birlikte Midnight Suns sizi yakalayacaktır.
Oyun fiyatlarının giderek yükseldiği şu periyotta bilgisayar için en azından benim oynadığım Epic için Midnight Suns’ı tavsiye etmem. Konsol da durum çok daha stabil ve düzgün olduğu için birinci hoş indirimde sepete eklemekten bir ziyan gelmez. Geçen yıl Guardians of the Galaxy’nin yazımını oldukça övmüştük bu sene de Marvel yeniden yeni bir oyunuyla bunu başardı. Umuyorum ki Firaxis & 2K iş birliğinden Midnight Suns’ın devam oyunu ve tahminen oyunları gelir de Wolverine ile biraz daha kafayı çekip “N’olacak bu mutantların hali” diye memleketi kurtarabiliriz…
