Bu yıl hayvanlara doyamadık. Stray ile bir kedi, Squirrel with a gun ile soygun yapan bir sincaptan artık de anne bir tilki ile beraberiz. Yanlış anlamayın şikayet etmiyorum, hatta bu tıp en sevdiğim tiplerden biri haline gelmeye başladı. Tek şikayetim her bir hayvanı oynadığımızda kesinlikle bizi üzecek bir sahne ile müsabakamız. Tam da artık daha çok üzülemem derken daima en berbatı oluyor.
Dünya’nın Sonuna Bir de Bu Açıdan Bakalım
Kaynakların tükenmesi, Dünya donacak/eriyecek teorileri, kuraklık, açlık her teoriyi duyduk ancak bunların yanında hayvanları nasıl katlettiğimizden pek bahsetmiyoruz. Endling işte bunu hızına vura vura anlatan ve perişan eden harikulade bir oyun.
Oyunda güç şartlarda hayatta kalmaya çalışan bir tilki ailesini oynuyoruz. Daha doğrusu anne tilkiyi oynuyoruz ve bebeklerimizi cani insanlardan ve yaşanılmaz hayat şartlarından uzak tutmaya çalışıyoruz. Yalnızca ana husustan bahsettiğim vakit bile öykünün gidebileceği yerleri iddia edebiliyorsunuzdur. Hani Stray’de kedimiz her aşağı düştüğünde içimiz acımıştı ya, işte burada yaşananlar onu ne yazık ki ikiye katlıyor. Bir endişe oyunlarında bir de “hayvanı kurtar” temalı oyunlarda bu kadar geriliyorum.
Basit lakin Etkileyici Bir Evren
Her vakit karmaşık bir oynanış, inanılmaz ayrıntılı bir cihan yahut derinliği olan oyunlar oynayacağız ve seveceğiz diye bir kural yok elbette. Bazen en kolay öyküler, 2-3 saatlik oyunlar ve kısıtlı bir oynanışa sahip bağımsız oyunlar da aklımıza yıllarca kazınabiliyor.
Endling de fevkalade atmosferi, 3D’ye kattığı enteresan bakış açısıyla kolay lakin o kadar kâfi bir cihan yaratmış ki, oynanışı çok sade olmasına karşın etraf elementleri ve kısım dizaynlarıyla kainatın canlılığını çok uygun korumuş. Devasa bir haritaya sahip olmadan, birebir yerleri git gel yapsak dahi asla devamlılığını kaybetmiyor.
Pis İnsanlar
Her günümüz 4 adet bebek tilkiye yedirecek yemek bulmakla ve bu müddette cani insanların gazabına uğramaktan kaçınmakla geçiyor. Şayet avlanmaya çıktığınız her gün belli bir müddet içerisinde yemek bulamazsanız ne yazık ki yavrulardan birisi hayatını kaybediyor. İnanın bana bu endişeyi ne Amnesia’da ne Outlast’ta yaşamışımdır. Bir yemek bulmak ne kadar güç olabilir demeyin. Etrafta sizi avlamak isteyen bir ton canlı varken hiç kolay olmuyormuş. İnsanlara yazıklar olsun diye diye bitirdim tüm oyunu. Aslında bildiğim şeyleri yüzüme kürekle attıkça ne tarafa yanlışsız üzüleceğimi şaşırdım. Tekrar de tüm bu his değişimine karşın fevkalade bir deneyim ve katiyen pişman olmayacağınız bir 5 saat.
| Herkes Makus Değildir Tamam çok makûs ve pis insanların tatlı tilkileri avladığı, iteklediği üzücü bir oyundan bahsediyoruz lakin oyunun verdiği bir öbür ileti da “Her vakit güzel birileri de vardır.” Oyunda dünya tatlısı beşerlerle da karşılaşabiliyoruz. İşin farklı tarafı asıl hüznü bu insanları bulduğunda yaşatması. Sahiden küçük bir bağımsız oyunun bunları hissettirmesi inanılmaz.:’) |
