Zombi oyunlarının altın çağı 2000’ler sonu – 2010’lar başının en çok duyduğumuz isimlerinden biriydi Dead Island. Her ne kadar vaktinde “Game of the Year Edition”ını çıkardıkları için oyun dünyasında dalga geçilmiş olsa da kendine has bir kitlesi vardı serinin. Lakin ikinci oyunun yıllar boyunca çıkamayışı, daima geliştirici değişimi, bir de üstüne o sırada Techland’in tası tarağı toplayıp Dying Light’la kendini daha büyük bir kitleye ulaştırması derken Dead Island 2010’lar başından bir anı olarak kalmaya devam etti. Ben bu oyunun çıkabileceğine bile inanmıyordum dürüst olayım. Fakat duyurulduğundan bu yana 9 yıl, 3 farklı geliştirici ve 2 (2.5 da diyebiliriz) farklı konsol nesli sonunda Dead Island 2’ye kavuştuk.
AAA, OYUN ÇALIŞIYOR…
Genelde oyunun “teknoloji” kısımlarında sonlarda değinirim ancak Dead Island 2’nin son ve asıl geliştiricisi Dambuster Studios’u tebrik etmek istiyorum her şeyden evvel. Geçtiğimiz yıllarda başlayan ve bu yıl da hala devam eden “AAA oyunların leş optimizasyonu” sorunsalı, Dead Island 2 üzere yıllardır geliştirilen ve ertelenen bir oyun için de benim için en büyük soru işaretlerinden biriydi. Bir de inceleme kodu gelmeyince biraz daha şüphelenmiştim ama… Bu yıl oynadığım en sorunsuz oyunlardan biri oldu. PS5’te çok akıcı bir biçimde 60fps’te, oyunu bozan ya da ilerleyişimi engelleyen rastgele büyük bir bug’la müsabakadan oynayabildim Dead Island 2’yi. Ve bu paragrafı yazarken 2023’te oyun firmalarından beklentilerimizin ne kadar düştüğünü fark edip moralim bozuldu biraz.
Güzel de başlıyor oyun. “Slayers” ismi altında, 6 farklı karakterden birini seçerek başlıyorsunuz oyuna. Hepsinin kendine has özellikleri, yetenekleri, artıları ve eksileri var. Her türlü oynanışa da hitap ediyorlar. Karakterlerin yeteneklerini belirlemek için kullanılan kart sisteminin potansiyeli ilgi cazibeli. Klasik zombilerin yanı sıra farklı kombinasyonlara sahip envaiçeşit zombilerle kapışmak eğlenceli.
Oyunun atmosferi de bir epey hoş. Dead Island 2 enteresandır ki bir adada değil, oyunda daima olarak “Hell-A” biçiminde bahsedilen Los Angeles’da geçiyor ve Hollywood’undan Venice kıyısına, rıhtımından Bel-Air’ine kadar Los Angeles’ın ikonik birçok yeri oyunda zombili bir kıyamet sosuna bulanmış bir formda bulunuyor. Hepsi de görsel olarak dibinizi düşürmeyecek olsa da çok bakması göz yormayan lakin yerleri da makûs göstermeyen görselliğe sahipler.
Bu yerleri daha da ayrıntılı yapan şeyse oyunun açık dünya yerine bölge bölge tasarlanmış olması. Dead Island 2, alternatiflerinin bilakis açık dünya yerine bu türlü bir tasarımı tercih etmiş ve kısım dizaynlarının küçük, ayrıntılı birer açık dünya olması ya da ilerleyişi kolaylaştırması üzere artılarının yanı sıra oyunun yedinci konsol kuşağından kalma üzere hissettirmesi üzere eksileri de var. Oyunun 70 dolar, yeni jenerasyon konsol vergili olması gerçeğini de düşünürsek biraz üzücü doğal.
Bu yerlere maalesef o denli harika, daha evvel hiç görmediğiniz bir kıssa eşlik etmiyor. Pek kolay, hatta birazcık da klişe diyebileceğim bir senaryoyla ilerliyor Dead Island 2. Lakin karakterler ve mizahı bu açığını kapatmak için büyük uğraş sarf ediyor. Bel-Air’deki “influencer evi”nde bulunan özür görüntüsü metni, Hollywood Bulvarı’ndaki otelde yapılan düğünün ayrıntıları, seçtiğiniz karakterlerin hepsinin etrafındaki olaylara verdikleri yansılar üzere çok eğlenceli ayrıntılar bulunuyor oyunda. Keşke NPC’ler de seçtiğimiz karaktere nazaran konuşsaymış dediğim oldu orta sıra fakat yeniden de hoş yedirmişler.
SİZ DE Mİ PARTİDEN SIKILDINIZ?
Ancak Dead Island 2’yi bir Dying Light üzere oturup tek seansta saatlerce oynayacak enerjiyi de bulamadım kendimde. Her ne kadar zombilerdeki deri/et kalkması sistemi üstte yazdıklarıma biraz daha cümbüş katsa da, oynanış bir noktadan sonra sıkmaya başlıyor. Bunun sebeplerinden en büyüğü de oyunun kendini tekrar eden oynanışı. Silah çeşitliliği çift el ağır silahlar, ağır hasar vuran silahlar, kesici özelliğe sahip olanlar biçiminde ayrılıyor ve hepsi de işini pek hoş görüyor. Fakat Wolverine pençeleri üzere havalı bir silah gördükten sonra bundan daha fazla olacağını düşünüyordum, yanılmışım. Etrafta bir sürü gitar, trafik lambası ve yığınla farklı “silah şeklinde” kullanılabilecek şey varken oyunda ilerledikçe üstünüze atılan silahların elinizdekilerden daha fazla hasar vurması dışında pek de bir farkı ya da çeşitliliği yok. Silah modifikasyon seçeneği olduğunu görünce de sevinmiştim, tahminen silahları daha farklı yapar diye ancak onun da daha fazla hasar verme ya da element hasarı verme dışında o denli üstün farklılıkları yok. Oyunun son çeyreğinde açılan “Zombie Perks” kısmı biraz ilgi cazibeli, ancak ben o noktaya ulaşana kadar tekrar tekrar zombi kesip modüllerini toplayıp modifikasyonla uğraşmak istememiştim dürüst olayım. Onlar da “Zombiyi başına vurup öldürürsen patlar”, “Zombi öldürdükçe hasar artar” üzere özellikler verdiğinden pek uğraşmayıp oyunu bitirmeye odaklandım.
Bir öbür can sıkıcı noktaysa tabanca, tüfek üzere uzak ara silahların… Anlamsızlığı diyeceğim evet, daha uygun bir söz bulamadım. Bir müddettir deneyim ettiğim en makûs uzak uzaklık silah mekaniği Dead Island 2’deki olsa gerek. Hani yakın uzaklık silahları ne kadar uygunsa, uzak ara silahları bir o kadar berbat. Üstünüze gelen yığınla zombiyi temizlemek için o kadar işe fayda değiller, üstüne bir de mermi bir oldukça kısıtlı ve genel olarak kullanması da uygun hissettirmiyor. Oyuna son dakikada “E haydi bari bu da olsun” diyerek eklenmiş hissiyatını atamıyorum üstümden.
Oyun solo oynamak için de biraz kaotik olabiliyor, bilhassa başlarda. Üstünüze gelen zombi sayısı bazen bir oldukça fazla olabiliyor, spawn olma suratları da bir oldukça kısa. Kimi kısımlarda üst üste ölüp durduğum oldu lakin bir boss dövüşünde değilseniz o denli büyük bir kaybınız olmuyor neyse ki. Lakin hudut bozucu ve oyunun daha çok Co-Op düşünülerek yapıldığı gerçeğini de değiştirmiyor. Gerçi oyunun Co-Op kısmında da oynamak istediğiniz bireyle birebir misyonda olma mecburiliği ve konsol tarafında orjinal PS4 ve Xbox One’ın host olamama üzere sorunları var fakat en azından kıssadaki ilerlemenizi kaydediyor oyun. Bunu yapamayanları da gördük malum.
BAĞIRAN ZOMBİ ISIRMAZ
Yukarıda anlattığım şeyleri şöyle bir okuyunca oyunun yeterli mi berbat mü olduğuna karar verememeniz çok olağan. Zira Dead Island 2 tam olarak o denli bir oyun. Çok büyük amaçları olan bir oyun değil, klasik bir zombili aksiyon oyunu sunuyor oyuncuya. Eksik kaldığı alanları da yukarda belirttim lakin inanın oyundan nefret etmenize, harcadığınız vakte pişman edecek şeyler değiller, zira oyun bu bahsettiğim şeylerin üstünde fazla durmayıp ilerliyor daima. 14-15 saat üzere kısa bir müddet içinde bitirip, sunduğu şeylerin birçoklarını görüp hayatınıza devam edebiliyorsunuz. Çok sevdiyseniz bu süreyi yan vazifelerle ve Co-Op’la da uzatabiliyorsunuz. Tekrar de beşere 70 dolarlık yeni kuşak vergisini sorguluyor biraz. O yüzden ister istemez indirim/Game Pass bekleme önerisi yapmak zorundaymışım üzere hissediyorum. 9 yıl onlar bekletti, biraz da siz bekletin onları canım.
