Nedendir bilinmez, bu ortalar piyasa hiç duyurusu olmadan bir anda ortaya çıkan oyunlardan geçilmez oldu. Hi-Fi Rush Xbox ve PC için mükemmel bir sürprizdi. Kimsenin bilmediği ve muhtemelen oynamadan kalitesini anlayamayacağı Hi-Fi Rush’ın hiç duyurulmamasını az çok anlayabiliyorum. Nintendo’nun tıpkı muameleyi Metroid Prime’a a uygulamasıysa çılgınlık resmen. Metroidvania tipine ismini veren serinin birinci 3B oyunundan bahsediyorum. Birebir vakitte Nintendo’nun birinci FPS denemesi de diyebiliriz. Neyse ki Metroid Prime Remastered oyuna tam bir aşk mektubu üzere olmuş ki, öfke ve şaşkınlığım yerini bir anda nostalji hissinin getirdiği bir huzura bıraktı.
Bundan 20 sene evvel Metroid Prime’ı Gamecube’de oynadığımda hem oyunlar hem de oyun kesimi çok farklı bir noktadaydı. Konsollarda rahatlıkla oynanan FPS’lerin sayısı bir elin parmaklarını geçmezken Metroid üzere bir oyunun bu biçimde çıkması başlı başına büyük bir riskti. Nintendo’nun o devir yaptığı en makul atılım oyunu FPS olması gayesiyle çok aksiyona kaydırmadan büsbütün keşif duygusu üzerinden gitmesiydi. Bunun da çok uygun bir nedeni var. Zira o devir oyun kollarıyla nişan almak tam manasıyla bir ızdıraptı. Bunun yerine gayeye kitlenip ateş ederken kurşun yağmuru ortasından dans eder üzere kaçmaya çalışmak çok daha değişik bir mekanik olarak çalışıyor. Bugünlerde konsollarda FPS oynamak ve nişan almaksa hayli kolay. Hem analoglar daha hassas hem de joy-con hareket algılayıcılarıyla ince dokunuşlar yapmak mümkün. Metroid Prime’ı da artık direkt nişan alarak oynamak mümkün olsa da bunu neden yapmak isteyebilirsiniz inanın bilmiyorum. Metroid Prime dediğim üzere keşfetmek üzerine şurası bir oyun zira. Düşmanların zayıf noktalarını, uzaylı mimarisinin ayrıntılarını ve hatta bölgedeki doğal hayatı keşfetmek ziyadesiyle hoş ve kâfi bir oyun döngüsü yaratıyor.
Oyun Samus Aran’ın uzay korsanlarını kovalarken kendini tehlikelerle dolu gezegen Tallon IV’de bulmasıyla başlıyor. Neredeyse her Metroidvania’da olduğu üzere, Samus tekrar yeteneklerini oyunun başında kaybediyor ve bunları kesim parça tekrar toplamamız gerekiyor. Toplanan her modül d, Samus’a daha evvel gidemediği kapıların yollarını açıyor. Bulduğu roket eklentisiyle zırhlı kapıları patlatabilirken, Maru Mari ile bir topa dönüşerek dar alanlardan geçebiliyor. Birinci başta hudutlu koridorlarına ulaşabildiğiniz dar harita, vakit içinde yeni açılan yollarla dallanıp budaklanarak devasa bir haritaya dönüşüveriyor.
“Kımıldama zayıf noktanı bulacağım!”
Metroid Prime Remastered görsel manada isminin “Remastered” kısmını ziyadesiyle veriyor. Birazcık da nostalji tesiriyle insan nelerin değiştiğini ve elden geçirildiğini başta anlayamıyor. Zira bu biçim oyunlar anılarınızda daima olduğundan daha güzel oluyor. Bilhassa karşılaştırma görüntülerini açıp bakınca işin renginin o denli olmadığını anlıyorsunuz. Bütün değerli yapılar neredeyse baştan aşağıya değişmiş. Okunması güç yahut yüksek çözünürlükte çalışmayan efektler elden geçirilmiş. Yaratık modelleri daha ayrıntılı ve sahne ışıklandırmaları eskisine oranla gece ve gündüz derecesinde farklı. Oyun bir remake değil yani kısım yapıları olsun, yaratık animasyonları olsun büyük oranda eski tasarım korunmuş. Hasebiyle oynanış mekanikleri ve tasarım konusunda bir tık eski hissettiren yerler var elbette. Buna karşın oynamamış olsaydım Metroid Prime’ın özünde eski bir oyun olduğuna ikna olmazdım.
Samus Aran’ın birinci üç boyutlu macerası hakkında söyleyecek fazla bir şey yok aslında. Bir FPS olarak oynarsanız bence çağdaş rakipleriyle kapışabilecek bir oyun değil fakat buna karşın keşif, bulmacalar ve platform öğeleriyle neredeyse hiç yaşlanmamış bir oyun var karşımızda. Metroid serisine aşina değilseniz ve Nintendo fanlarını neyin bu kadar heyecanlandırdığını merak ediyorsanız bence Metroid Prime’a kesinlikle bir talih verin derim. Ne harcadığınız vakte ne de paraya üzülmeyeceğinize eminim.
